دموتکس دبی به سکویی برای صادرات فرش ظریف ایرانی تبدیل شده است
روزبه مروج، فعال باسابقه در صنعت فرش ماشینی در حاشیه نمایشگاه DOMOTEX دبی در گفت‌وگویی به تحلیل شرایط این رویداد پرداخت و گفت: «نمایشگاه دموتکس دبی به‌وضوح به محلی تبدیل شده که تولیدکنندگان ایرانی با حضور پررنگ خود، نقش اصلی را ایفا می‌کنند. البته شرکت‌هایی از چین و هند نیز دیده می‌شوند، اما در اقلیت مطلق هستند. این نمایشگاه امروز به یکی از مهم‌ترین رویدادهایی بدل شده که هر کسی که در حوزه فرش ماشینی ظریف و پرتراکم فعال است—چه از نوع ابریشم‌گونه و چه با رج بالا—باید در آن حضور داشته باشد.»
او افزود: «دبی سکوی مهمی برای تجارت جهانی است. هرچند هزینه‌های حضور بالاتر است، اما به‌دلیل زیرساخت‌های فوق‌العاده، آزادی اقتصادی، هتل‌ها، رستوران‌ها و دسترسی آسان برای مشتریان از سراسر جهان، موقعیتی بی‌نظیر فراهم می‌آورد. مشتریان هم راحت‌تر به این فضا دسترسی دارند.»
مروج درباره فضای کلی نمایشگاه گفت: «گفت‌وگوهایی که با همکاران در غرفه‌ها داشتم، نشان می‌دهد که امید و خوش‌بینی زیادی میان تولیدکنندگان ایرانی وجود دارد. ما از زاویه تجاری، بسیار امیدواریم که مذاکرات سیاسی پیش رو با آمریکا به نتیجه برسد، چرا که حل این مسائل، دروازه‌های اقتصادی بسیاری را به روی ایران باز خواهد کرد.»
وی تأکید کرد: «در حال حاضر تعرفه واردات کالاهای ایرانی به آمریکا تنها ۱۰ درصد است، که مزیت رقابتی مهمی نسبت به سایر کشورها ایجاد کرده است. اگر مسیرهای سیاسی باز شود، نقل‌وانتقال پول و کالا تسهیل شود، بازار بزرگی در اختیار تولیدکنندگان ایرانی قرار می‌گیرد.»
مروج همچنین گفت: «گشایش سیاسی نه تنها برای صادرات فرش، بلکه برای کل اقتصاد کشور مهم است. آزادسازی منابع مالی، بازگشت فاینانس‌های بین‌المللی، امکان اجرای قراردادهای تهاتری و حضور شرکت‌های بزرگ خارجی، همگی ظرفیت‌هایی هستند که تنها با حل مسائل سیاسی فعال خواهند شد.»
او درباره هزینه‌های حضور در نمایشگاه نیز افزود: «ممکن است شرکت در نمایشگاه از نظر عددی پرهزینه به نظر برسد، اما این هزینه‌ها نسبی هستند. وقتی بازگشت سرمایه و توسعه بازار را در نظر بگیریم، اگر نتیجه مطلوب حاصل شود، قطعاً به‌صرفه خواهد بود. شرکت‌هایی که امسال شرکت کرده‌اند، به‌زودی با تحلیل دقیق به این نتیجه خواهند رسید.»
مروج با سابقه‌ای از کودکی در این صنعت، به روند تکامل شخصی‌اش اشاره کرد و گفت: «من از دو سالگی همراه پدرم وارد کارخانه‌های فرش ماشینی شدم. امروز هرچند دیگر در تولید نیستم، اما در حوزه ماشین‌آلات و تجارت آن فعال هستم. به نظرم، با آزادسازی منابع مالی، تولیدکنندگان ایرانی نیز به‌سمت نوسازی تجهیزات‌شان حرکت خواهند کرد.»
او ادامه داد: «فرش ماشینی ایران، علی‌رغم بهره‌گیری از مدرن‌ترین ماشین‌آلات، در سال‌های اخیر به‌دلیل ضعف سرمایه‌گذاری و افزایش هزینه‌ها، کمی عقب افتاده است. اما با امیدی که از توافق‌های احتمالی ایجاد می‌شود، شجاعت و جسارت برای سرمایه‌گذاری مجدد در کارخانه‌ها افزایش خواهد یافت.»
در پایان، مروج به موضوع توان داخلی در ساخت ماشین‌آلات اشاره کرد و گفت: «توان فنی و مهارتی جوانان ایرانی حتی فراتر از ساخت ماشین‌آلات فرش است. اما این نیاز به هماهنگی، اراده، حمایت مالی، و زیرساخت دارد. اگر قطعات اصلی مثل موتور، سنسور یا سیستم‌های کنترلی در دسترس باشد، تولید در داخل امکان‌پذیر است. حتی شرکت‌های بزرگ دنیا ممکن است تولید بخشی از ماشین‌آلات قالیبافی خود را تحت لیسانس به ایران منتقل کنند، اگر فضای سیاسی و اقتصادی مهیا باشد.»
روزبه مروج در پایان گفت: «این صنعت یک زنجیره کامل است؛ اگر رونق ایجاد شود، از تولید فرش و ماشین‌آلات گرفته تا ساختمان‌سازی کارخانه‌ها، همه با هم رشد خواهند کرد. ایران توانش را دارد، فقط نیاز به میدان دادن به این توان دارد. امیدوارم روزی برسد که نمایشگاه‌هایی در این سطح در داخل ایران برگزار کنیم و دنیا برای دیدن فرش ایرانی به کشورمان بیاید.»