جلسۀ هم‌اندیشی جوانان کارآفرین صنعت فرش ماشینی کاشان، آران و بیدگل در سالن جلسات اتحادیه تولیدکنندگان فرش ماشینی با همت و پیگیری «دوک» -رسانۀ تخصصی صنعت فرش ماشینی- برگزار شد و مدعوین به ارائه چالش‌های این صنعت پرداخته و راهکارهایی نیز برای برون رفت از مشکلات موجود ارائه شد.

 

شاید نکتۀ متمایز این جلسه صحبت‌های «علی فرهی» عضو انجمن نساجی، اتاق بازرگانی کاشان و اتحادیه تولیدکنندگان فرش ماشینی بود که تصریح کرد: دولت نقشی برای تشکل‌های صنفی قائل نیست و موانع ریز و درشت دولت پیش پای صنعت مایۀ یأس و ناامیدی است! فعالین بخش خصوصی بایستی واقعیات موجود این صنعت را پذیرفته تا در مسیر پرفراز و نشیب تولید دچار ناامیدی و سرخوردگی نشود!

 

این که بخش خصوصی نتوانسته در یک رقابت نابرابر مچ بخش دولتی را تکان دهد بحثی نیست ولی آیا این قصۀ امروز صنعت است؟! آیا تشکل‌های صنفی از بدو تشکیل تا کنون توانسته در جایگاه واقعی خود قرار گرفته و درخواست‌های فعالین صنعتی را تا حصول نتیجه پیگیری کند؟! اگر نتوانسته چاره چیست و راهکار کدام است؟! بد نیست در این ارتباط خاطره‌ای از اکبر لاجوردیان در کتاب «110سال پیدایش و گسترش گروه صنعتی بهشهر» مرور شود.

 

اکبر لاجوردیان نقل کرده است؛ «علی وکیلی» رئیس وقت اتاق بازرگانی تهران از دکتر علینقی عالیخانی، دکتر ضیائی و کیانپور -مشاورین اتاق- خواست نطق او را برای ارائه در مراسم افتتاحیه کنفرانس اقتصادی آماده کرده و تحویل دهند. این گروه متن سخنرانی را آماده کرده و تحویل آقای وکیلی دادند!

 

«علی وکیلی» متن سخنرانی را به واسطۀ ملاحظات دولتی‌ها این قدر کم و زیاد کرد که خشم مشاورین درآمد و دکتر علیخانی با ناراحتی گفت: «متن ما که مورد تایید شما واقع نشد، حالا خودتان متن سخنرانی را بنویسید!»

 

از عجایب روزگار، عالیخانی پس از دو روز به عنوان وزیر اقتصاد انتخاب شد. آقای وکیلی هماهنگ کرد  برای عرض تبریک به دیدار آقای عالیخانی برویم! وکیلی در آن جلسه با لباس رسمی حاضر شد. یعنی لباس مشکی و پاپیون حاضر شد. تبریک گفت و تعظیم کرد و … در فاصله دو روز به کسی که اشکال گرفته و تعرض کرده بود سر تعظیم فرود آورد!

 

در این شرایط به نظر می‌رسد برخی از مدیران تشکل‌های صنفی همواره در جایگاه مدیریتی این مجموعه‌ها قرار گرفته و داد سخن از عدم نقش و تأثیرگذاری آن سر می‌دهند! اگر قرار است افرادی در این جایگاه قرار گرفته و برای صنعت کاری انجام نشود بهتر نیست آن را در اختیار دیگران نیز قرار دهند تا توانمندی خود را در میدان عمل بیازمایند؟!

 

اکنون جوانان پرانرژی صنعت فرش ماشینی آمادگی خود را برای حل مسائل و مشکلات صنعت در کنار بزرگان این عرصه با حضور خود در  جلسۀ هم‌اندیشی اعلام کرده‌اند!

 

بد نیست مدیران با تجربه اتاق بازرگانی و اتحادیه تولیدکنندگان فرش ماشینی نیز فضا را برای حضور نسل جدید کارآفرین وکارگروه جوان صنعت فرش ماشینی مهیا نموده و اجازه دهند ایشان نیز بخت خود را در عرصه زورآزمایی «بخش خصوصی» و «نهادهای دولتی» بیازمایند. اگر نتیجه‌ای حاصل شد که مفت چنگ صنعت و اقتصاد منطۀ کاشان است در غیر این صورت قطعاً چیزی از دست نرفته است!!