روش دوم آزمون بارگذاری استاتیکی فرش

روش دوم آزمون بارگذاری استاتیکی فرش (تحت اثر بار ثابت سبک و کوتاه مدت) چیست و چگونه انجام می شود؟

شماره ۸۹۵ مطابق با ایزو ۳۴۱۵ برای تعیین روش اندازه گیری میزان افت ضخامت کفپوش تحت اثر بار ثابت می باشد.

هدف از تدوین این استاندارد ملی ایران تعیین روش اندازه گیری کاهش ضخامت فرش تحت اثر بار ثابت سبک و کوتاه مدت است.

اصول کار بدین صورت می باشد که ضخامت کفپوش پیش از اینکه تحت بار ثابت قرار گیرد و همچنین پس از از آنکه تحت بار ثابت (۲۲۰ کیلو پاسکال) قرار گرفت، در فواصل زمانی معین اندازه گیری می شود.

روش آزمون:

- تهیه 5 نمونه به ابعاد 250*250 میلیمتر(طبق استاندارد ایران بشماره 885)

- بعد از آنکه پرزهای سطح نمونه ها را در خلاف جهت و سپس در جهت خواب پرزها توسط خط کش صاف و یکنواخت گردید بطوریکه پرزها به طرف بالا باشند، باید نمونه ها حداقل 24 ساعت در محیط استاندارد (طبق استاندارد ملی ایران به شماره 948) قرار گیرند.

- اندازه گیری ضخامت هر نمونه توسط دستگاه ضخامت سنج دیجیتالی ، تحت فشار 2.0 +- 2 کیلوپاسکال با دقا 0.1 میلیمتر(مطابق استاندارد ملی ایران 889)

- هر نمونه را روی دستگاه اعمال بار ثابت، بطوریکه پدال در مرکز نمونه واقع شود، قرار داده و به مدت 2 ساعت آنرا تحت فشار معین 220 کیلو پاسکال قرار گیرد.سپس نمونه را روی دستگاه بردارید.

- اندازه گیری ضخامت در ناحیه فشرده شده، در زمان های 15، 30 و 60 دقیقه طبق استاندراد ایران به شماره 889

- درصد کاهش ضخامت (Thickness Loss) از فرمول زیر محاسبه می شود:

100* ضخانت اولیه/(ضخامت اندازه گیری شده در هر دوره (زمان های پس از استراحت)- ضخامت اولیه)=TL 

- نمای از دستگاه بارگذاری استاتیکی تحت بار سبک و کوتاه مدت فرش ماشینی