آزمون بارگذاری دینامیکی فرش ماشینی

آزمون بارگذاری دینامیکی فرش چیست و چگونه انجام می شود؟

شماره ۸۹۰ استاندارد ملی ایران برابر با ایزو 2094 جهت تعیین کاهش ضخامت فرش تحت فشار بار متحرک می باشد.

هدف از تدوین این استاندارد تعیین روش اندازه گیری میزان افت ضخامت تحت بار متحرک می باشد. این روش برای کلیه کفپوش هایی که دارای سطح یکنواخت از نظر ارتفاع و تراکم می باشند به کار می رود.

اصول کار بدین گونه می باشد که نمونه توسط یک وزنه تحت بار متحرک قرار میگیرد. این وزنه ارای دو پایه در دولبه است که بطور پی در پی، آزادانه روی نمونه فرود می آید.

نمونه به آرامی حرکت می کند بطوریکه نیرو های عمودی که به وسیله لبه های زیرین وزنه ایجاد می شود، روی سطح معینی از نمونه عمل می کند. ضخامت نمونه قبل و بعد از آزمون طبق روش استاندارد ملی ۸۸۹ اندازه گیری می شود.

روش آزمون:

برای آماده سازی باید ۵ نمونه به ابعاد ۱۲۵*۱۲۵ میلیمتر از فرش را (طبق استاندارد ملی ایران به شماره ۸۸۵) برش داده شود. ابتدا پرز های سطح نمونه را در خلاف جهت و سپس در جهت خواب پرزها توسط خط کش صاف و یکنواخت کرد طوریکه پرز ها بطرف بالا باشند. پس حداقل ۲۴ ساعت در محیط استاندارد (طبق استاندارد ملی ایران به شماره ۹۴۸) قرار گیرد. 
دستگاه سنجش ضخامت را کالیبره کرده و نمونه را روی صفحه زیرین قرار دهید.

دقت شود که نمونه صاف و بدون تاب خوردگی روی صفحه قرار بگیرد. ضخامت را تحت فشار 0.2 +2 کیلو پاسگال با دقت ۰ / ۱ میلی متر در دو نقطه از مراکز سطوحی که تحت ضربه قرار می گیرند، اندازه شود. مطابق با استاندارد ملی ایران ۸۸۹)

نمونه را روی دستگاه دینامیکی قرار داده و بعد از اعمال 50 ضربه، ضخامت نمونه را در دو نقطه بلافاصله بعد از آزمون اندازه گیری شود. سپس نمونه فرش را برای ادامه آزمون روی دستگاه قرار داده شود. اندازه گیری ضخامت باید در ضربه های مختلف 50 ، 100 ، 200 ، 500 و 1000 اندازه گرفته شود (برای اعمال هر یک از ضربه های جدید می بایست مجموع ضربه هایی که تا قبل از آن به فرش وارد شده است را منظور گردد). می توان برای تکمیل کار ضربات بیشتری نیز وارد کرد.

درصد کاهش ضخامت (Thickness Loss) از فرمول زیر محاسبه میشود:

 100* (100/( ضخامت اندازه گیری شده در هر ضربه -  ضخامت اولیه))=TL 

نمای از دستگاه بارگذاری دینامیکی فرش ماشینی